Step by Step in Esperanto

882. ENCOURAGING (Kuraĝigaj) WORDS IN THE ESPERANTO LESSON. Either you shout, or you whisper; at one time you speak too fast, at another too slowly; you stammer and hesitate both when you read and when you speak; and neither my friend nor I can understand you. Whether you really can do better, or whether you are only stupid, I do not know. I am listening very attentively, but I can scarcely hear you. No! I still hear almost nothing. As a matter of fact, I don’t hear you at all. You are-speaking much too softly. Speak much louder. I can’t hear even one word. Can you hear him, Miss S? (No; I’m sorry to have to say that even I can’t.) Nor I. We both don’t hear you. Perhaps you are tired, or hoarse; perhaps actually ill. Or are you merely careless or inattentive? I am indeed sorry to reproach you. At least you must without fail endeavour to improve very soon. You really and truly must. If you are not heard (Se oni …), your speech is quite useless. Nevertheless, that is your worst fault, though it is by no means a trifling matter. Well now, I will say no more now. Possibly I have already said more than enough.

«-an»

883. The suffix -AN (English -an, ‑man) denotes:

(a) Member, one belonging to. Akademiano, academician; civitano, citizen; kolegiano, collegian.

Eklezi- (famili- klas- klub- komitat- kongres- kurs- parlament- regiment- regn- senat- ŝip- ŝtat- trib‑)ano, ‑anino.

(b) Inhabitant of dweller in. Bristolano, Bristolian; urbano, townsman. So with all roots naming places: Aŭstraliano, Kentano, Parizano…

Ĉiel- (dom- insul- koloni- mont- provinc- val- vilaĝ‑)ano, ‑anino.

(c) Follower, disciple, adherent, partisan, one on the side of. Kristano, Christian; Luterano, Lutheran. Samideano, fellow-thinker.

Idol-(Kalvin- parti- respublik- vegetar‑)ano, ‑anino.

884. Ano, anino, a member, adherent. Anaro, group, party, circle. Aniĝi, to join.

885. (a) Kiel kantas la pastro, tiel respondas la sakristiano (sexton, clerk).

Irlandano aniĝis al la 75a regimento, por esti apud sia frato en la 76a.

“Ĉu en via hotelo oni parolas fremdlingve?” “Ho, jes. “Kiuj, do?” “La alilandanoj.”

Knabeto sur la strato perdis la patron. Li ploris, kaj fine demandis al policano “Ĉu vi vidis viron sen knabeto kia mi?”

Vilaĝano eniris vagonaron. En la kupeo (compartment) sidis ses personoj: ĉiuflanke tri. Li sidiĝts, ĉirkaŭrigardis, kaj diris “Nu! Ĉi tie estas kvar personoj, kaj aliflanke nur tri.” Do li leviĝis kaj sidiĝis aliflanke.

Kalimako diris “La Kretanoj (Cretans) ĉiam estas mensogantoj”. Sed Kalimako mem estis Kretano, do li ankaŭ mensogis. Sekve la Kretanoj ne estas mensogantoj. Tial ankaŭ Kalimako ne mensogis. Do li diris la veron: la Kretanoj ĉiam estas mensogantoj!

Policano glitis sur oranĝa ŝelo, kaj falis. “Kiu tion forĵetis?” li kriis. Knabeto respondis “Tion mi diros, se vi donos al mi unu pencon.” “Jen du pencoj! Kiu tion faris?” “Tiu, kiu manĝis la oranĝon” respondis la knabo, kaj forkuris.

Kamparano rimarkis, ke multaj portas okulvitrojn, kiam ili legas. Li do iris al okulisto, por aĉeti paron. Li provis multajn, sed post ĉiu provo diris: “Ankoraŭ mi ne povas legi.” Fine la okulisto demandis “Ĉu vi scias legi?” “Kia demando! Se mi scius legi sen okulvitroj, mi ne aĉetus ilin.”