Фаўст

Не дзіва — ты ж стыхіяў цар,
Таму агонь пайшоў пад твой штандар,
Таму тваёй уладзе стаў падданы —
Перанясі яе на моры, акіяны:
У хвалі пеністыя кінься і смялей
Ступай на дно, ступай на мяккі глей.
Цябе атуляць тоўшчы вод празрыстых,
Карона ў перлах зазіхціць іскрыстых.
Палац крыштальны пад вадой
Заўсёды будзе рухацца з табой;
І нават сцены гэтага палаца,
Нібы жывыя, будуць калыхацца.
Але ў празрысты твой чартог
Не уварвецца страшны асьміног,
У пашчы спрута, хцівага дракона
З усмешкаю глядзець ты будзеш з трона.
Сярод зямных прыгод не ўгледзіш ты
Нязвыкласці такой і дзіўнаты,
Не будзеш мець такой цудоўнай світы:
Сплывуцца прыгажуні-нерэіды,
Як рыбкі, рэзвыя каханкі.
Старэйшых возьмеш у служанкі.
Сама Фетыда гонарам палічыць
Табе, нібы Пелею, шчасця ўзычыць^{151}
І на Алімп цябе ўзвядзе круты.

Імператар

Царуй у водных сферах ты —
Не ўседжу я на зыбкім троне.

Мефістофель

Зямля і так твая, усё ў законе.

Імператар

Як добра мець такога фаварыта,
Што з «Тысячы адной начы» нібыта —
Ты, як сапраўдная Шэхеразада;
Служы, табе я шчодра заплачу,
Ад галавы да ног азалачу,—
Мне трэба знаўца, трэба мне парада.

Кашталян (паспешліва ўваходзячы)

Мой уладар вялікі, колькі ні служу,
Не думаў, што такое далажу:
Якая вестка радасная, божа мой,
Ці сню, ці, можа, нешта з галавой?
Звялі рахункі мы і ўсе разлікі,
З ліхвярскіх вырваліся лап, усе пазыкі
Мы заплацілі разам — быццам лёс
Спрыяў нам стаць абранцамі нябёс.

Военачальнік (таксама спяшаючыся)

У войску дух высока ўзняты,
Прысягу зноў даюць салдаты.
Перамяніў нібыта нехта
І маркітанку, і ландскнехта!

Імператар

Гасцінец добры вы прынеслі.
Ад радасці памаладзелі
І акрыялі, бы ўваскрэслі.

Скарбнік (уваходзячы і паказваючы на Фаўста і Мефістофеля)

Падзяка ім, — яны без працы не сядзелі.

Фаўст

Хай канцлер вам усё раскажа.

Канцлер(важна выступае наперад)

Я маю гонар далажыць, манарша!
Дзівуйцеся — вось гэтая цыдула
Нягоду на карысць нам абярнула.

(Чытае.)

«Наступным абвяшчаецца закон:
Адна папера — тысяча карон;
Забеспячэнне — скарбы, што былі
Ў свой час схаваныя ў зямлі.
Мяняць дазволена паперу гэту
Па цвёрдым курсе на манету».

Імператар

Тут пахне хітрай навізной —
Хто рызыкнуў сфальшывіць подпіс мой?
Злачынства будзе пакарана!

Скарбнік