(b)
(c)
1063. (a) When an action or state begun in the past still continues at the time of speaking (“present continuance with past inception”) English uses a past tense, but Esperanto a present tense. Mi estas ĉi tie de lundo,
(b) “Ĉu vi de longe estas muta?” “Jes, tutan jaron.”
Via reklamo diras, ke vi bezonas orgeniston kaj muzikinstruiston, aŭ viron aŭ virinon. Ĉar mi estas ambaŭ jam de longe, mi proponas min por la ofico.
1064. Some writers always use us after kvazaŭ. It is better, however, to use whatever tense is indicated by the sense of the passage.
Vi aspektas, kvazaŭ vi vidis (vidas, vidos, vidus) fantomon;
«La predikata nominativo»
(«Esti» Understood)
1065. We have seen that the accusative n is not used after the verb esti (347b). This applies even when est is understood, though not expressed. (In other words: a “predicative” adjective or noun is in the nominative case.)
Cp. Mi trovis la glavon akran (or, akran glavon),
1066. Mi kolorigis la verdan pordon ruga. Ne montru vin idioto. Kial vi juĝas min fripono? Mi opinias lin homo granda. Ĉu mi titolu (
1067. La saĝa anaso tenas la buŝon fermita, kiam ĝi flaras ranon.
“Do vi opinias min idioto?” “Tute ne! Mi neniam juĝas laŭ la aspekto.”
Irlandano rifuzis dueli. “Ĉu vi do volus,” li diris “ke mi faru lian patrinon orfo?”
“Kial vi staras antaŭ la spegulo kun la okuloj fermitaj?” “Por vidi, kia mi aspektas, kiam mi dormas.”
“Mi ne scias, ĉu nomi mian verkon dramo aŭ komedio” “Kiel ĝi finiĝas?” “Per edziĝo.” “Tragedio, do.”
“Kial vi ne trinkas bieron?” “Unu nokton, mi venis hejmen ebria, kaj vidis la edzinon duopa. Neniam plu!”
“Vi malbona knabo! Vi ne rajtas nomi vian onklon azeno. Diru, ke vi tion bedaŭras.” “Mi bedaŭras, ke li estas azeno.”
Junulo petis, ke oni tondu liajn harojn. “Kiel mi tondu ilin?” demandis la barbiro. La junulo respondis “Tondu ilin iom pli longaj.”
“Kiel oni nomas vian patron, etulo?” “Oni nomas lin Paĉjo.” “Sed kio estas lia alia nomo? Kiel nomas lin via patrino?” “Vi idioto!”
Ĉe la dompordo.