Quo Vadis

S. 23: Licinij Stałon Kaj — narodny trybun, u 367 h. pierad n. e. razam z Lucyjem Sekstam Lateranam damohsia zakanadaŭčych rašenniaŭ na karysć plebsa i šerahovaha sialanstva. Manipły — bajavyja addzieły rymskaha vojska pa pary socień čałaviek, h. zn. pa dzvie centuryi; try manipły składali kahortu, a dziesiać kahortaŭ — lehiju. Buła — šyjny amulet u vyhladzie šara abo koła, jaki dzieci paŭnapraŭnych hramadzianaŭ nasili da paŭnaleccia. Hamadryjada — lasnoje bostva, nimfa dreva, jakaja z im ža naradžajecca, žyvie i pamiraje.

S. 24: Apić — bahaciej i hurman časoŭ Aŭhusta j Tyberyja, čyjo imia paznačana na knizie «Ab kulinarnym štukarstvie», pachodžannie jakoj usio ž adnosiać da bolš pozniaha pieryjadu. Architraŭ — nižejšaja z troch častak pierakryccia (antablemienta); ujaŭlaje saboju haryzantalnuju belku, što abapirajecca na kapiteli kalumnaŭ. Tryhlify — elemienty plitkavaj ablamoŭki siaredniaj častki pierakryccia. Tympan — trochkutnaje pole frantona (vierchniaj častki fasada) biez karniza vakoł jaho, dzie razmiaščalisia roznyja skulptury dy inšyja reliefnyja ŭpryhožanni. Kastar i Pałuks — u hreckaj mifałohiji tak zvanyja Dyjaskury, braty-blizniuki, syny Zeŭsa, bahi-achoŭniki vajaroŭ i marachodaŭ. Viesta — pavodle rymskaj mifałohiji bahinia-achoŭnica chatniaha ahmieniu j dziaržavy. Rostry — Rastralnaja trybuna, h. zn. upryhožanaja zahnutymi nasami zachoplenych varožych karabloŭ. Sistra — traščotka nakštałt kastańietaŭ. Sambuka — muzyčny instrumient kštałtu harfy.

S. 25: Kviryt — paŭnapraŭny rymski hramadzianin. Žychary Serykuma — kitajcy. Aront — hałoŭnaja raka Siryi, jakaja ŭpadała ŭ Mižziemnaje mora nasuprać Antyochiji. Narbonskaja Halija — paŭdniova-ŭschodniaja častka sučasnaj Francyi la ŭzbiarežža Mižziemnaha mora. Serapis — sinkretyčnaje bostva elinistyčnaha Ŭschodu, jakoje atojesamlivajecca adrazu z jehipskim Azyrysam, hreckimi Zeŭsam, Płutonam, Apałonam, Pasiejdonam; hetamu bostvu padparadkoŭvalisia ŭsie stychiji pryrody. Izyda — u jehipskaj mifałohiji bahinia ŭradlivasci, vady j vietru, apiakunka marachodaŭ. Kibiełla — fryhijskaje bostva ŭradlivasci, «Maci bahoŭ»; orhijastyčny kult Kibiełli raspaŭsiudziŭsia ŭ Rymie z II st. pierad n. e. Subura — ažyŭleny rajon Ryma ŭ nizinach miž uzhorjami Eskvilin, Kvirynał i Viminał, na poŭnač ad Karyne, dzie na adnajmiennaj vulicy było šmat zabiahałavak i prytonaŭ. Pedanij Sekund — realnaja asoba, kolišni prefiekt Ryma (61 h.).

S. 26: Pandataryja — vostraŭ la ŭzbiarežža Kampańi, kudy ssyłali asudžanych u časy impieryi. Rebielij Płaŭt — naščadak Aŭhusta pa žanočaj liniji; pradčuvajučy ad jaho kankurencyju svajmu samaŭładstvu, u 59 abo 60 h. Neron zahadaŭ vysłać jaho z Ryma. Mora — papularnaja hulnia, dzie adzin raptoŭna vykidvaje palcy, a druhi vokamhnienna pavinien adhadać ichniuju kolkasć. Sviatynia Joviša Statara — chram, jaki razmiaščaŭsia na schile Pałatynskaha ŭzhorja, dzie, pavodle padannia, zasnavalnik horadu Romuł maliŭsia da Joviša, kab spyniŭ ucioki rymskich vajaroŭ ad voraha (Statar z łaciny i abaznačaje «Spynialnik»).

S. 27: Kryspiniła Kalvija — bahataja matrona, što ładziła dla Nerona orhiji. Norykum — rymskaja pravincyja na terytoryi sučasnaj Aŭstryi. Tablinum — halareja, krytaja terasa.

S. 28: Arfiej — u hreckaj mifałohiji znakamity spiavak i muzyka, jaki začaroŭvaŭ svajim mastactvam nat žyvioły j rasliny. Prenesta — staražytny horad Łacyja, 30 km na ŭschod ad Ryma. Prachadny Dom — nazva Neronavaha pałaca na Pałatynie j Eskvilinie pierad pažaram; svajimi pamierami pałac hety byŭ padobny chutčej na nievialiki horad.

S. 29: Pierystyl — unutrany dvor, abniesieny kalumnadaju. Annij Palijon — siabra Kłaŭdyja Senecyjo.

S. 30: Naŭzikaja — u hreckaj mifałohiji dačka karala fieakaŭ Ałkinoja, jakaja dapamahła Adysieju, kali taho buraj vykinuła na vostraŭ fieakaŭ.

S. 31: …tanahrskich kštałtaŭ… — h. Tanahra va ŭschodniaj častcy Hrecyi słaviŭsia vyrabam terakotavych statuetak, jakija vyznačalisia nadzvyčajnaj płastykaj. Psyche — u antyčnaj mifałohiji uvasablała zachoplenuju kachanniem čałaviečuju dušu; adlustroŭvałasia ŭ vyhladzie matylka abo dziaŭčynki z kryłcami. U mastactvie hety vobraz znajšoŭ razviccio ŭ sajuzie Psyche z boham kachannia Erasam (Amuram). Anakreont — hrecki paet 2-j pałovy VI st. pierad n. e., jaki apiavaŭ kachannie j zastolnuju viesiałosć. Haracyj Fłak Kvint (65–08 hh.

pierad n. e.) — vydatny rymski paet.