Читаем Фаўст полностью

Мефістофель

Распаленая скажа там трывога,Што скончылася ўжо твая дарога.Каля агню ахвярнага, дарэчы,Ты ўбачыш Мацярэй, багінь пустэчы.Сядзяць, стаяць і ходзяць, як жывыя,Стварэнне і пераўтварэнне — іх стыхія,І ў пустаце, ў маўклівасці натурыЛунаюць цені нейкія і крэатуры.Там бачаць толькі схемы сутнасці. І тыНе бойся там ніякае бяды.Ідзі рашуча, боязь адгані,Ключом ахвярнік той — крані.

Фаўст робіць энергічны рух ключом.

Так, правільна! Далей здабыча —Цябе сама на роўны шлях пакліча.Пакуль яны спахопяцца, дык ты, вядома,Павінен быць з трыногай гэтай дома.А тут пасля, разбіўшы чары тлену,Ты выклічаш Парыса і Алену —У фіміяльным дыме і туманеЛюбы герой антычнасці паўстане.Пішу на твой рахунак гэты чын —Ты першы подзвіг зробіш. Ты — адзін.

Фаўст

А што цяпер?

Мефістофель

Нагою тупні. Там унізеТаксама тупні і назад вярніся.

Фаўст тупае нагою і апускаецца.

Каб хоць з ключом усё пайшло на лад —Цікава мне, ці вернецца назад?<p>Ярка асветленыя залы</p>

Імператар і васалы.

Двор у хваляванні.

Скарбнік

Спяшайцеся, прыйшла параПацешыць духамі гаспадара!

Кашталян

Паслаў спытацца ён, чаго выЯшчэ дагэтуль не гатовы?..

Мефістофель

Вось-вось вярнуцца мае кампаньён:Калі, і што, і як — на гэта ён,Супольнік мой, вам дасць адказ;Бо ён рыхтуе духаў на паказ —Каб адрадзіць красу антычнай гераіні,Заглянуць трэба ў чарнакніжныя глыбіні.

Кашталян

Я вам наказваю, не кнігам,—Выконвайце загады мігам.

Бялявая (Мефістофелю)

Адно слаўцо! Прашу я вашых чар —Глядзіце, чысценькі мой твар,А як вясна настане — канапаты,Што мне рабіць з ім? Дайце рады!

Мефістофель

Ай-яй! Канфузная хімера —У плямах, ясачка, нібы пантэра.Найлепшы вынік дасць ужытакГаючай выцяжкі з жабіных лытак.Патрыце маззю моднаю па скуры,І чыста будзе з першай працэдуры.

Чарнявая

Дапамажыце і ў маёй бядзе:Мне курч скруціў і высушыў нагу,І я цяпер нязграбная ў хадзе,І выдыгацца нават не магу.

Мефістофель

Дазвольце наступіць на ножку, пані.

Чарнявая

Ой, што вы, знак такі ў каханні…

Мефістофель

Мой дотык мае большае значэнне,На ўсякую хваробу ёсць лячэнне:Клін клінам б’юць, мы ж ножку ножкай лечым,Як у каханні нешта нечым.

Чарнявая(ускрыкнуўшы)

Авой! Авой! Як жарабец!Баліць!

Мефістофель

      Ну, вось і той бядзе канец!Гарцуй, красунечка, ляці ў танокІ не шкадуй цяпер ні рук, ні ног.

Дама (прыціскаючыся)

Пусціце! Што мне вашы ногі.Дарогі дайце мне хутчэй, дарогі!Люблю яго, душа палае,А ён сабе і не шманае.

Мефістофель

Перейти на страницу:

Похожие книги

Драматическая трилогия
Драматическая трилогия

Библиотека проекта «История Российского государства» – это рекомендованные Борисом Акуниным лучшие памятники мировой литературы, в которых отражена биография нашей страны, от самых ее истоков. Граф Алексей Константинович Толстой (1817–1875) – классик русской литературы, один из крупнейших наших поэтов второй половины XIX столетия, блестящий драматург, переводчик, создатель великолепной любовной лирики, непревзойденный до сих пор поэт-сатирик. Самой значительной в наследии А.К. Толстого является его драматическая трилогия, трагедии на тему из русской истории конца XVI – начала XVII века «Смерть Иоанна Грозного», «Царь Федор Иоаннович» и «Царь Борис». Трилогия Толстого, вызвавшая большой резонанс в России и имевшая небывалый успех на сцене русского театра, и по сей день остается одной из крупнейших вершин русской драматургии.

Алексей Константинович Толстой

Трагедия