Фаўст

Хай буяе пышным цветам
Мода і зімой, і летам,
Хай прыроду абражае,
Хай густоўных зневажае,
Хай з-пад кудзерак званочкі
Лашчаць мяккай фарбай вочкі.
Зеляніна…

Другая група(з выклікам)

                нас хавае,
Хто нас знойдзе, шчасце мае.
Радасным, вясёлым летам
Расхінецца ружа кветам.
Лета — час кахання, мар,
Час прызнанняў і ахвяр.
Час, калі жывуць у лад
Сэрца, розум і пагляд.

У зялёных алеях садоўніцы з густам развешваюць свой тавар.

Садоўнікі(пад акампанемент тэорбаў)

Нашы кветкі — радасць воку,
Хваляць іх таму заўжды.
А пахваліце плады,
Як скаштуеце з іх соку.

Вішню, персік, яблык спелы
Выбірайце не на вока,
Бо яно ж і схібіць лёгка,
Тут язык — дарадца ўмелы.

Кветкі могуць быць апеты,
Можна з іх вяночкі плесці,—
А румяны плод паэты
Пераважна любяць есці.

Аб’яднаемся, кабеткі,
Будзе шмат прыгожых пар!
Прадамо плады і кветкі —
Разам збудзем наш тавар.

У зацішачку ў альтанцы,
Адышоўшы трошкі ўбок,
Кожны можа ўзяць каханцы
Кветку, плод або вянок.

Пад гукі гітар і тэорбаў абедзве групы з песнямі раскладваюць і развешваюць тавар.

Маці і дачка.

Маці

Ты прыйшла на белы свет
І чапец надзела;
Хараство ў табе, імпэт,
Пешчанае цела.
Як цябе я спавіла,
Так у думках аддала
За каго хацела!

Дні цяклі, цяклі гады,
Добрыя, благія;
Разбрыліся хто куды
Жаніхі былыя.
З тым у танец, з тым у скок,
Таму локцікам пад бок —
Клопаты пустыя.

І залёты, і лато
Марнай тратай выйшлі,
Не прыбіўся аніхто,
Нават трэці лішні.
Сёння дурняў хоць касі,
Ты ўжо шчасця не ўпусці,
Міг удачы ўвішны.

Да маці і дачці падыходзяць сяброўкі, маладыя і прыгожыя; гучная задушэўная гутарка. Уваходзяць рыбакі і птушкаловы з нератамі, сіламі, вудамі і галінкамі, памазанымі завабным клеем на птушак, і ўліваюцца ў натоўп жанчын. Пачынаецца гульня ў даганялкі; вясёлы смех, жарты, намёкі.

Дрывасекі (уваходзяць груба і развязна)

Ану, з дарогі,
Малодкі, дзевы!
Мы валім дрэвы —
Дубы, яліны,
Трашчаць галіны! —
Адтопчам ногі!
Павагу майце
Да працы чорнай
І нас не лайце.
Паўсюль падзелы:
Той круціць жорны,
Той хлебец белы
Жарэ ў тры горлы.
І мы пацеем:
Сячом вам дровы —
А вы здаровы,
Бо мы вас грэем.

Полішынелі^{139} (блазнавата, амаль прыдуркавата)

Дурному праца
Якраз прыдасца,
А мы мазгуем
І не працуем.
Мы — рызыканты:
Пантофлі, транты
Спакойна носім,
Выгод не просім —
Нам каб крыўляцца
І выскаляцца.
Усе навіны
Мы знаць павінны.
Наробім крыку
На вашым рынку;
У нас разлікі —
Жыць у прытыкі.
На вашы светы,
На этыкеты,
На ўсе маралі
Панасядзелі
І паначхалі
Полішынелі!

Дармаеды (лісліва і карысліва)