Step by Step in Esperanto

(b) Let me listen. Let us thank him. Let us not sit down there. Let him be careful. She is not to do that. They must not know. Let people (oni) say what they like

«Ke … ‑u» (II)

944. (a) The ending -U may show not only a direct command or order (70), but also wish or desire, of any degree, expressed or understood (exhortation, entreaty, request) advice, permission, resolve, intention, necessity, expediency, etc.). Mi konsilas, ke li venu, I advise him to come (that he come). Ĉu mi telegrafu, ke li venu? Shall I telegraph him to come? Ordonu al ili, ke ili ne babilu, Order them not to chatter. Mi skribis al ŝi, ke ŝi vizitu min baldaŭ, I wrote (telling) her to visit me soon. Mi deziras (‑is, ‑os, ‑us), ke vi venu, I want (wanted, shall want, should want) you to come. Li atendas, ke la okazo venu al lia nazo. Note the comma before ke (280).

(b) Ĉu vi preferus, ke leono manĝu vin, aŭ (1) tigro? (2) tigron? (586).

(c) (Ho,) (Mi volas,) Ke li venu! Oh (would) that he may (might) come.

945. Demandi, to ask a question, enquire; peti, to ask a favour, to petition; postuli, to ask as a right, to demand; preĝi, to pray (say a prayer).

Mi postulas, ke ili pagu nun, I require them to pay (that they pay) now. Mi demandas, ĉu ili pagos, I ask whether they will pay. Petu, ke ili pagu, ask them to pay.

946. Tedulo: Iu, kiu parolas, kiam mi deziras, ke li aŭskultu.

“Kion vi preĝis?” “Ke mi povu vivi dum mia tuta vivo.”

“Kion vi kaŝas en tiu poŝtuko?” “Se mi volus, ke vi sciu, mi ne ĝin kaŝus.”

“Mi venis, por agordi (tune) vian pianon” “Sed mi ne petis, ke vi venu.” “Ne vi, sed viaj najbaroj.”

“Ĉu mi ne diris al vi, ke vi portu kun vi bonan spongon?” “Jes. Sed hejme troviĝas eĉ ne unu bona: ĉiu estas plena de truoj.”

“Mi ne permesas al vi ludi kun Johano, ĉar li estas malbona knabo” “Nu, ĉu vi permesas, ke li ludu kun mi?—ĉar mi estas bona knabo!”

Sinjorino: “Ĉu vi memoras min? Antaŭ dek jaroj vi petis, ke ml edziniĝu kun vi.” Profesoro (kiu pensas pri alio): “Ho, jes. Kaj ĉu vi tion faris?”

Ideala lernejo. Filo: “Ho patro, mi tre deziras, ke nia lernejo estu ronda.” Patro: “Kial?” “Nu, se ĝi estus ronda, oni ne povus min starigi en angulo.”

Filino: “En la lernejo mi nun studas biologion, psikologion, kaj fiziologion.” Patro: “Mi preferus, ke vi studu kuirologion, lavologion, kaj kudrologion.”

“Mi foriros dum kelke da horoj” diris la profesoro. “Mi ne scias, ĝis kiam. Do se mi venos hejmen dum mia foresto, diru, ke mi atendu en la salono (drawing-room), ĝis mi revenos.”

“Ĉu vi ne scias, kio estas frakcio? Nu! Supozu, ke vi kun via fratino trovis pomon sub arbo. Vi dezirus, ke via fratino ricevu tiom, kiom vi, ĉu ne? Kion vi farus?” “Mi faligus duan pomon.”

En balo: “Fraŭlino, mi kuraĝas peti al vi, ke …” “Mi bedaŭras, sinjoro, sed mi jam forpromesis ĉiun dancon” “Pardonu, fraŭlino, mi petas ne dancon, sed nur, ke vi stariĝu: vi sidas sur mia ĉapelo.”

Irlandano skribis al kuracisto, ke tiu vizitu lian malsanan edzinon. Sed dum li skribis, la edzino plisaniĝis. Do li aldonis postskribon: “La edzino nun pli sanas, do ne necesas, ke vi venu.”

947. Laviĝo. Oni lavis la knabineton, kaj—kiel kutime—ŝi forte protestis. “Mi volus,” ŝi diris “ke mi neniam, neniam, laviĝu denove.” “Eble!” respondis la patrino. “Sed dum vi estos sub mia zorgo, vi laviĝos ofte kaj plena.” “Nu, do,” diris la etulino post iom da konsidero “mi intencas edziniĝi tre juna.”

Avarulo petis, ke kuracisto vizitu lian malsanan edzinon, kaj promesis “Mi donos al vi £5, egale ĉu vi ŝin mortigos aŭ resanigos.” La edzino mortis, kaj la kuracisto petis sian monon. “Kiun monon?” demandis la avarulo. “Ĉu vi resanigis mian edzinon?” “Ne.” Ĉu vi ŝin mortigis?” “Kompreneble ne.” “Do kial vi petas monon?”