Фаўст

Не псуйце мне мой радасны настрой —
На ўсё свой час, ва ўсім парадак свой.
На фэст чакаю дочак-нерэід,
Марскіх кудзесніц — грацый і дарыд.
Такіх стварэнняў дзіўных, як у нас,
Алімп не бачыў і Парнас —
Гарэзуюць у ярасці буруна,
І чуецца крыштальных кропель звон,—
Калі імчацца скакуны Нептуна,
Калі імчыцца вадзяны дракон.
Усё ў вадавароце — бог і світа —
З марской стыхіяй непарыўна зліта.
Ужо ляціць па хвалях калясніца,
Венерына квадрыга-бліскавіца!
Там першая красуня Галатэя^{197}
На ярка-чыстай роўнядзі Эгея
Картэжам правіць. Ёй пасля Кіпрыды
Прыпала ездзіць на святочным возе.
Дарыды служаць ёй і нерэіды
Яна цяпер багіняй у Пафосе;
Ідзіце да Пратэя — мудры дзед
Параду дасць, раскажа ўсё як след.

(Ідзе да мора.)

Фалес

Казаў жа я, што цвёрды мае лоб
Стары Нерэй, пустэльнік-мізантроп.
Ідзём лепш, хлопча, да Пратэя^{198}.
Ёсць хібы і ў яго — ды іншага парадку:
Дзядок таемнасць любіць і загадку;
Па-свойму кожны з нас дурэе.

Выходзяць.

Сірэны (на вяршынях скал)

Што гэта там у далях
Калышацца на хвалях,
Дзе парус мкне крылаты?
Вясёлыя дзяўчаты,
Русалачкі марскія.
Вада — то іх стыхія.
Са скал сыходзьма, дзевы,
Паслухайма іх спевы.

Нерэіды і трытоны

Хай дзівяцца нябёсы
На дзіўныя дзівосы.
Кабірам шчыт Хілоны^{199} —
Як сімвал абароны.
Кабіраў сустракайце
І гімны ім спявайце!

Сірэны

Вы ростам — няўдалыя,
Вы сілай — трывалыя,
Надзея апошняя
Тапельца кожнага.

Нерэіды і трытоны

Хай з намі і кабіры
Спраўляюць фэст у міры.
Калі кабір гуляе,
Нептун адпачывае.

Сірэны

Наткнуўшыся на мель,
Патоне карабель.
Кабір жа мараку
Заўжды падасць руку.

Нерэіды і трытоны

З намі трое, а чацвёрты,
Вельмі важны, вельмі горды,
Не прыстаў да іх траіх,—
Кажа: «Думаю за ўсіх».

Сірэны

Хай бог смяецца з бога,
З таго ім анічога.
А ў нас да ўсіх павага,
Таму й жывём няблага.

Нерэіды і трытоны

Сямёра ўсіх было.^{200}

Сірэны

А трох куды сплыло?

Нерэіды і трытоны

Гэта адкуль нам знаць?
Лепш на Алімпе спытаць.

Не ведаем вось мы,
Адкуль там восьмы.
Прыйсці абяцаюцца,
Заўсёды спазняюцца.

Вечна спяшаюцца
Непараўнальныя,
Зведаць стараюцца
Непазнавальнае.

Сірэны

Малітвай ім,
Багам усім —
Чужым, сваім —
Мы дагадзім.

Нерэіды і трытоны

Свята пышнае мы справім
І саміх сябе праславім.

Сірэны

Герояў Элады
Уславіць мы рады —
Руно здабылі
І славу знайшлі!
І вас мы славім шчыра,
Бо вы знайшлі кабіра!

Агульны хор

І вас мы славім шчыра,
І нас праслауце шчыра,
Бо вы знайшлі кабіра!
Бо мы знайшлі кабіра!

Нерэіды і трытоны плывуць далей.

Гамункул

З такога прымітыву
Даюся проста дзіву —

У ім вучоныя бароды
Шукаюць завязі прыроды.

Фалес

Стары мядзяк не йдзе ў раміз,
Іржа ж — каштоўнейшая з рыс.

Пратэй(нябачна)