ч алуунун аягы

– Трбгн аял кнл, – Ошол убакта ч-трт балалуу болуп калган сидиси Фатима ыйлап кирип келип Глбахарды крп бир аз турду да ички блмг тп кетти эле Сабира артынан кирди. Глбахардан жашыруун бирдемелерди сйлшп жатышты. Эчтекеге тшнбй бозоруп отурду ал: «Эмнеге менден жашырышат, мен гймнб буларга, ушуларга келгенче Адина апамдарга барсам болмок экен», – деген ойдо туруп кетип калды. Бул сырдын тйнн Глбахар кийин кй баласынан укту. Самарбек бир кн атайын келиптир, астына дасторкон жайып чай койду, Карим жок болчу, Глбахарды улам карап чайын ууртап отурганда:

– Самарбек, келген жнд айт, бала-чака чооюп жатабы? – деди Глбахар.

– Жатышат эже…

– Фатима эк урушуп-талашып калат экенсиер, балдарыар чооюп калды, мунуар болбойт.

– Эже, ошону зм да билбей калам.

– Эмнеге, экр эч кимдин зордугусуз зр эле йлндр эле, сыйлашып ткнг жетеби, мен бир баланын нн зар болуп отурам, уул йлп, кыз бере турган болуп калдыар.

– Мен Фатиманы сйгн эмесмин эже, Абдраимдин кызы десе сиз экен дегемин, чынын айтсам сизди жакшы крчмн.

– Самарбек, сен эмне деп жатасы? – Глбахар тагалганынан кздрн алайта карады, – Мунуду эч ким укпасын.

– Уккан, Фатима апама айтыптыр, ал мени аябай урушту, мен эми эмне кылам, сизди унута албай жашоодо змд бактысыз жандай сезип келе жатам.

– Самарбек…

– Чынымды айтып жок дегенде бугумду чыгарып алганы келдим эже, ошондогу узун чачтуу кып-кызыл кйнкчн кыз алиге кз алдымда, аскерге кетип калып кайда кеткениизди билбей калдым, аскерден келсем апам айтып калды, Абдраимдин кызына сйлшп койдум деп, кудудап жетип барсам, сиз эмес Фатима экен, сизди сурасам эки жыл мурун турмушка чыгып кеткен деди, анан мен Фатиманы албайм деп чыктым, апам ыйлап-сыктап болбой койду…

– Сен ушунча жылдан кийин болбогонду айтып менин ймд бузгу келеби Самарбек, мындай жеил сзд айта турган убак ткн, бар й, экинчи мага мындай сзд айтчу болбо! – Глбахар жини келе ордунан тура калды.

– Кетем эже, мен бир кезде айталбаганды бир айтып, кнчмд билдирейин деп келгемин, ккргмдг арманымды айтып бугумду жазып алайын дегемин, – деп Самарбек ордунан туруп эшикти кздй башын жерге салып кетип баратты.

– Баланын иши чала дегендей же жаш эмесси, Фатима менин бир тууганым, кантип оозу барды ушуга, мага душман кылган сен экенси да, – Глбахар кклдп кала берди, бир чети ызаланды: «Апам ошону чн мени жаман крт тура, Фатима дагы кргс келбейт», – деп ыйлап отуруп кптн кийин бир кч ага дем бере баштады. Карим зн келип-кеткен ойношундай гана мамиле жасап бир жолу да кй катары эркелеп койнунда жатса дагы зн имерип п койбогондо: «Неге мени сйгн адам болбоду, эгерде сйлшкнм болгондо Каримге чыкмак эмесмин», – деп ойлоп калчу. Эми анын башына бир башкача кубанычтуу сезим пайда болду: «Крс мени дагы унутулгус болуп сйгн адам бар тура, неге убагында жолукпадык, балким дагы башкалар мени эстеп азап тартып жргндр, демек мен сйдрг татыктуумун», – деп кз жашын аарчып кубанычтуу сыртка чыкса Карим дарбазадан кирип келе жатыптыр.

– Самарбек эмнеге келиптир? – деди ал дароо эле.

– Фатима эк таарыныша кеткен тура, – деди уурусу кармалгандай кзн ала качып.

– Кандайча сенден акыл сурап калды, кабак-кашына да алчу эмес эле го?

– Апам жибербей жатыптыр.

– Анан сен аны кайрадан качырмаксыбы?

– Апамды кндр деп келиптир.

– здр билет, сен аралашпа.

– Айттым.

– Жакшы болот, – Эк андан ары сйлшпд, Карим тамак ичип алып жатып алып телевизор крп жатты.

– Карим, ажырашалы.

– Эмнеге?

– Сен балалуу болушу керек го?

– з болосу, – кй жер карады.

– Мен сени уул же кыз трп бактылуу кыла албайм.

– Кереги не, дйннн з жалган.

– Баардык адамдардын тагдырын окшош кылып койбойт экен да, мен сени алдагансып жашоодо кыйналып кеттим. Карим, адамдай жрг болсо менин ал-абалымды тшнч?! – деп ыйлап отуруп айтты Глбахар, бирок Карим ндбд, анын ыйлап жатканына табасы кандыбы, айтор башын жерге салып кпк отуруп кптн кийин:

– Болду эми, кечке ыйлай бербей, балалуулар жыргап биз эле калыптырбызбы, кудайдын пешенеге жазганын кррбз, – деди.

– Сенин апа деле айтат экен, ага бала чакалуу, биз минтип соксоюп бири-бирибизди тиктеп отурабыз, мен деле баланын жытын жыттагым келет, врачтар трйс дегенден башка сз айтпайт, сен деле текшерилсе боло?

– Токтот сзд, трс трбйт беле, мага тийишпе!

– Анда ажырашалы.

– Кетсе кете бер, кармаганым жок, здн крбй мени текшерткиси бар! – деп Карим Глбахарды колунан сйрп эшикке жетелеп жнд, тартынып болбой жатканда кайрылып чаап-чаап жиберди, – Экинчи мени текшерил дегениди коесубу? – Жиндене тээп жиберди, башын калкалаган Глбахар ийриле жатып калды:

– Айтпайм болду, болду тийбе!

– Мага бала-саладын кереги жок, экинчи бала жннд сз кылбагын!

– Болуптур.