Читаем Бабалардын баяны 2 полностью

Бабалардын баяны 2

– Кантип унутам өсүп-өнгөн жерди унутсам кудай уруп кетпейби.

– Аның туура төрөлгөн жерди унутпа бул жерге эмне жумуштап келдиң же тарабаган сагынычты жазайын деп келдиңби?

– Бала чакта кайтарган бир короо коюмду таппай жүрөм.– Агып жаткан улуу дарыям таң калды.

– Союз тарап койлорду адамдар бөлүп алып, сойгонун союп, сатчусун сатып небак эле жок кылбады беле. Силердин чарбада элүү миңге жакын кой болгон. Уй, жылкыны айтпай эле коёун. Ушул аймак малга батпай ыңкып турчу эмес беле. Бир короо кой эмес мезгил өзгөрдү баары өзгөрдү. Азыр элиңерде бир короого жетпеген кой калыптыр. Бул уят иш мал жок жайлоолор аңгырап ээн турат. Мен биздин бай колхозду анын алдыңкы чабандарын эстеп капаландым.

– Капаланба ошол малдын баары мезгил менен жоголгон. А сенин атаң, кой жайган чабандар кайда?

Үн угулду:

– Тагдыр экен анын көбү тиги дүнөгө узап кетти. Ал эми тирүүлөрү небак эле улгайып кадыр барктуу карыя болду.

Анан эле бир кызык окуя болду. Алысты карап турсам абада термелген мунарык закым жүрүп турду. Ошол закым менен кошо айлана өзгөрүп бирде адамды какшаткан суук, бирде денени үшүн алган ысыктык, бапалактата каар жаап, анын артынан адамдын жанын кейиткен ызгаар суук башталып жатты. Анан эле мезгил өзгөрүп, ак заңгил муздун астындагы булактар жагым үн салып, айланага көк чөп өнүмдөп, жаадырап жаз келип, анын артынан сүйкүм чачып жаадырап жай башбакты. Ошентип закым менен билинбей бир топ далай мезгил өтүп кетиптир.

Ушунчалык элести көрүп чарчап калыптырмын. Анын үстүнө бала чакта кайтарып жүргөн бир короо коюму издеп чарчап калыптырмын. Эс алайын деп бала чакта уктап жүргөн чоң таштын түбүнө жата кеттим. Бат эле уктаган экем. Бала чактагыдай эң сонун түштөрдү көрдүм. Түшүмдө баягы бала чакка кайра кайтып барыпмын. Анан ого эле бир топто барып ойгондум. Ойгонсом баягыдай эле суур аңкуштап, асманда кыраан бүркүт каардуу үн салып жатыптыр. Жайдын ысык аптабына чыдай албай, тоо башындагы ак заңги мөңгүлөр эрип ыйык Кара Каман суусу ээ-жаа бербей казганактап кирип жаткан экен. Мен арыда бала чакта «Алтын булак» деп атаган бир булагым бар эле, ошого барып бетими жууп алайын дедим. Ал чоң таштын түбүндө акырын жылжып назик үн чыгарып агып турчу. Мен ошол булагыма бардым. Булагым баягыдай эле жагым үн чыгарып агып жатыптыр. Аны менен жагымдуу саламдаштым. Ал мени, мен аны сагынып калыптырмын. Экөөбүз жолугуп саламдаштык. Анан мен өңүмдү булак суусунан карадым. Суудан ак чачтуу, бети бырыш-тырыш баскан карыяны көрө калдым. Аны карадым да ушунчалык таң калдым. Эртең менен эле бир короо кой айдап аны кайтарып чыккан бала элем. Эми мынтип ак чач болуп карып калыптырмын. Мен өзүмү жаш кездегидей эле ойлоп жүрсөм эми такыр эле карып калган экем го. Өз кебетеми көрүп ыйлагым келди. Анан өкүнүчтүү түрдө атаңдын көрү мезгил дедим. Эртең менен эле кой кайтарып чыккан бала элем, эми кеч кирип келатат. Кечинде эле чал болуп калыптырмын. Атаңдын көрү мезгил дедим. А көрсө далай мезгил өтүп кеткен тура деп армандандым.

Ушуну менен өткөн балалыкты эстеген армандуу жомогум аяктады. Ар бир адамда ушундай армандуу жомок болот. Чындыгында бул дүйнөдө арманы жок эмне бар дейсиң. Жада калса биз жараткан жомок турмуштагыдай башталып, өзү өтүп кеткен жылдардын элеси менен бүтүп калбадыбы..

<p>БАБАЛАРДЫН ТАРАЛЫШЫ</p>

Акбагыш

Үрүмчү-–Чоңбагыш

Сарыбагыш

Долон бий –

Ак багыш –Ырыскан–

Домбул бий

Куууул (Сол)

Долон бий–Акуул (Оң)–

Кызылуул (Ичкилик)

Койлон (Жедигер эли)

Адигене Богорстон ( Солто эли)

Ак уул–Тагай –Кылжыр–

Моңош Кара чоро

Наалы эже Тондуу балдары

Саяк

Азык

Черик

Коңурат

Чертике

(Бугу уусу тарайт) Арыкмырза

Кылжыр–Орозбакты–Мырзакул–

Дөөлөсбакты Карамырза .

(Сарбагыш уруусу тарайт) Токочмырза

Асанмырза

Алсейит ата үч аял алат

1.Биринчи аялы Токтобүбү эне 2.Экинчи аялы Мүйүздүү эне. Ушул касиеттүү энеден Беккулу атанын тукумдары тараган. 3. Үчүнчүсү Калмак Чок төрөнүн кызы Чежимжан эне.

-–Мырзакулмырза– Алсейт

Тынымсейит

Белек Бейшембай

Бапа Итибай Ырыс

Алсейит–Жамангул– Төрөкочкор—Куржун–Торгой–

Боор Кыдык Чолпоке

Туумакашка Бооке Султангазы

Түлөсүн

Бекназар

Майназар

Торгой–Беккулу–

Муса