Kus ze niet vaarwel

Een manier om tot rust te komen, is je hart te visualiseren als een stralend wit licht dat steeds groter wordt, tot je helemaal vol bent van dat licht en het via elke porie naar buiten schijnt. Dat witte licht kan je bescherming en troost bieden. Deze oefening kan heel goed helpen: ik gebruik hem zelf ook. Een andere goede oefening is iemand aan de andere kant te visualiseren met wie je je verbonden voelt. Vraag die persoon een emmer vast te houden en doe al jouw problemen in die emmer zodat de ander die kan meenemen. Dierbaren aan de andere kant vinden het fijn ons van onze zorgen te ontlasten. Deze oefening versterkt bovendien de wisselwerking tussen overleden mensen en mensen die nog hier zijn. Tieners die hun krachten willen aanscherpen kunnen oefenen op welwillende vrienden en familieleden. Daarbij moeten ze echter niet uit het oog verliezen dat niet alle berichten iets belangrijks hoeven te betekenen. Soms verwacht de zitter (degene die ‘gelezen’ wordt) niet dat er een serieus onderwerp bovenkomt en zal hij geen serieuze informatie prijsgeven. Het duurde bij mij een tijdje voor ik doorhad dat als ik iets ontdekte wat de ander wilde verbergen, hij of zij daarover loog.

Dit was een moeilijke en ontmoedigende les voor me, omdat ik er zo zeker van was dat ik gelijk had terwijl die persoon het ontkende. Ik stel hoge eisen aan mezelf. Nadat ik een paar keer via een derde partij bevestiging kreeg dat ik gelijk had, besefte ik pas wat er gaande was. Soms kreeg ik dan via de echtgenoot of een vriend van de zitter door dat mijn informatie wel klopte.

Nu laat ik me door ontkenningen niet meer uit het veld slaan; niet als ik zeker weet dat mijn informatie klopt. Ik zie in die ontkenning dan juist een manier om uit te vinden wat er achter mijn informatie schuilt. En dan laat ik het gaan. Als iemand er niet klaar voor is bepaalde privé-dingen te delen, is dat prima, maar ga niet naar een helderziende als je iets te verbergen hebt!

Soms krijgen wij als mediums beelden te zien die het noodzakelijk maken om een soort ‘hints’

te spelen met de andere kant, en soms interpreteren we iets wat we zien verkeerd. Daarom is het ook zo belangrijk om voor je client te beschrijven wat je ziet; dat is een zuiverdere manier om een bericht door te geven. Als je als helderziende zelf een verklaring gaat zoeken voor de informatie die je doorkrijgt, is dat minder effectief. Je moet de informatie niet besmetten met je eigen vooroordelen of principes.

Tieners doen er goed aan te onthouden dat ze zichzelf niet moeten vergelijken met de paragnosten die ze in films zien. Toen ik klein was vroeg ik me soms af of ik wel helderziend was. Ik keek naar helderzienden op tv en zocht naar een overeenkomst, maar ik herkende mezelf niet in het personage op het scherm. Ik weet dat de ontdekking en aanvaarding van mijn gave zijn vertraagd omdat ik geen rolmodellen had. Bij deze wil ik iedereen laten weten dat er genoeg mensen in pakken en met universitaire diploma's rondlopen die paranormaal begaafd of medium zijn. Het maakt niet uit of je arm of rijk bent. Het gaat om artsen, moeders, caissières, leraren, makelaars, muzikanten, kinderen enzovoort, die ogenschijnlijk niet op elkaar lijken maar wel iets gemeen hebben, namelijk dat ze met de doden kunnen communiceren en dingen kunnen zien die nog niet gebeurd zijn.

Als je in de puberteit bent en helderziend bent, maar die gave niet wil ontwikkelen, is dat prima. De andere kant wil niet meer geven dan iemand kan dragen. Het kost wel wat moeite om de andere kant de rug toe te keren, maar het is mogelijk. Als je dat doelbewust besluit en de berichten vervolgens negeert, zouden ze gaandeweg steeds vager en zachter moeten worden. Ik denk echter niet dat je dan niet meer begaafd bent. Je blijft helderziend; het is alleen een latente gave geworden. Als je je afkeert van je gave kun je onderhuids een ongemakkelijk gevoel houden, alsof er iets ontbreekt in je leven waarvan je de oorzaak niet precies weet.

Het belangrijkste wat ik kan zeggen tegen kinderen die paranormaal begaafd zijn, is iets wat ik zelf zo graag had willen horen: ‘Ik begrijp wat je doormaakt, je bent niet alleen en ooit zul je dit allemaal beter begrijpen.’

HOOFDSTUK 7 EMPATHIE