Golem XIV

Tak rozpoczal sie trzeci z kolei wyscig Zachodu ze Wschodem, po dwu historycznych — jadrowym i rakietowym. Wyscig ten czy tez rywalizacja w Syntezie Madrosci, jakkolwiek przygotowana organizacyjnymi krokami USIB-u, Pentagonu i ekspertów ULVIC-u Marynarki (istniala mianowicie grupa NAVYS ULVIC — bo i tym razem doszedl do glosu stary antagonizm marynarki i armii ladowej) — wymagala ciaglego doinwestowywania, które — przy rosnacym oporze Kongresu i Senatu — pochlonelo w ciagu najblizszych lat dalsze dziesiatki miliardów dolarów. Zbudowano w tym okresie dalszych szesc gigantów swietlnej mysli. To, ze braklo wszelkich wiadomosci o postepie analogicznych prac po drugiej stronie oceanu, utwierdzalo tylko CIA i Pentagon w przeswiadczeniu, iz Rosjanie dokladaja wszelkich wysilków, aby wybudowac wciaz potezniejsze komputery pod oslona skrajnej tajnosci. Uczeni z ZSRR oswiadczali parokrotnie na miedzynarodowych zjazdach i konferencjach, iz w kraju ich w ogóle podobnych urzadzen sie nie buduje, uznano jednak twierdzenia te za stawianie dymnej zaslony, majace w blad wprowadzic opinie swiatowa i wywolac ferment wsród obywateli Stanów, którzy lozyli wszak corocznie miliardy dolarów na ULVIC. W roku 2023 doszlo do kilku incydentów, które jednak za sprawa tajnosci prac, normalnej w Projekcie, nie dotarly zrazu do wiadomosci publicznej. GOLEM XII, pelniacy w czasie kryzysu patagonskiego funkcje szefa sztabu generalnego, odmówil wspólpracy z generalem T. Oliverem, przeprowadziwszy biezaca ocene ilorazu inteligencji tego zasluzonego dowódcy. Sprawa pociagnela za soba dochodzenia, podczas których GOLEM XII obrazil dotkliwie trzech delegowanych przez Senat czlonków komisji specjalnej. Rzecz udalo sie zatuszowac, a GOLEM XII, po kilku dalszych tarciach, przyplacil je calkowitym demontazem. Jego miejsce zajal GOLEM XIV (trzynasty zostal odrzucony w stoczni, poniewaz wykazal jeszcze przed rozruchem nieusuwalny defekt schizofreniczny). Rozruch tego molocha, którego masa psychiczna dorównywala wypornosci pancernika, trwal bez mala dwa lata. Juz przy pierwszym zetknieciu sie ze zwykla procedura ukladania nowych, corocznych planów razenia nuklearnego, wykazal ten — ostatni z serii — prototyp objawy niepojetego negatywizmu. Podczas kolejnej sesji próbnej na posiedzeniu sztabu przedlozyl przed grupa ekspertów psychonicznych i militarnych zwiezle expose, w którym oglosil swoje zupelne desinteressement dla supremacji wojennej doktryny Pentagonu w szczególnosci, a pozycji swiatowej USA w ogóle, i nawet zagrozony rozbiórka, nie zmienil swego stanowiska. Ostatnie nadzieje pokladal USIB w modelu najzupelniej nowej konstrukcji, budowanym wspólnie przez Nortronics, IBM i Cybertronics; mial on potencjalem psychicznym bic wszystkie maszyny serii GOLEMÓW. Znany pod kryptonimowa nazwa “Zacnej Ani” (“HO-NEST ANNIE” — ostatnie slowo bylo skrótem hasla ANNIHILATOR) gigant ten zawiódl juz przy testach wstepnych. Pobieral normalne nauki informacyjno-etyczne przez dziewiec miesiecy, a potem odcial sie od swiata zewnetrznego i przestal odpowiadac na wszelkie bodzce i pytania. Zrazu planowane bylo wszczecie sledztwa przez FBI, podejrzewano bowiem konstruktorów o sabotaz, tymczasem jednak tajemnica, utrzymywana starannie, wskutek nieprzewidzianego przecieku dostala sie do prasy i wybuchl skandal, znany odtad calemu swiatu jako “Afera GOLEMA i Innych”. Zlamala ona kariere wielu swietnie sie zapowiadajacym politykom, trzem zas kolejnym administracjom wystawila swiadectwo, które wzbudzilo radosc opozycji w Stanach i zadowolenie przyjaciól USA na calym swiecie. Niewiadoma osoba z Pentagonu wydala oddzialowi specjalnych odwodów rozkaz demontazu GOLEMA XIV i ZACNEJ ANI, jednakze ochrona zbrojna kompleksów sztabu generalnego do rozbiórki nie dopuscila. Obie izby ustawodawcze wylonily komisje dla zbadania calego przedsiewziecia USIB-u. Jak wiadomo, sledztwo, które trwalo dwa lata, stalo sie zerem prasy na wszystkich kontynentach; nic nie cieszylo sie taka popularnoscia w telewizji, w filmie, jak “zbuntowane komputery”, a prasa nie nazywala juz GOLEMA inaczej niz “Governments Lamentable Expense of Money”. Epitety, jakich dorobila sie “Zacna Ania”, trudno w tym miejscu powtarzac. Prokurator Generalny zamierzal postawic w stan oskarzenia szesciu czlonków Rady Glównej USIB-u oraz naczelnych konstruktorów psychoników Projektu ULVIC, lecz ostatecznie przewód udowodnil, iz o zadnych aktach wrogiej dzialalnosci antyamerykanskiej nie moze byc mowy, gdyz zaszly zjawiska bedace nieuchronnym rezultatem ewolucji sztucznego Rozumu. Albowiem, jak to sformulowal jeden ze swiadków, biegly profesor A. Hyssen, najwyzszy rozum nie moze byc najnizszym niewolnikiem. W toku dochodzen wyszlo na jaw, iz w stoczni znajdowal sie jeszcze jeden prototyp — tym razem Armii — budowany przez Cybermatics — SUPERMASTER, którego montaz zakonczono umyslnie pod scislym nadzorem, a potem poddano go przesluchaniu na sesji specjalnej obu (senackiej i kongresowej) komisji do spraw ULVIC-u. Doszlo wtedy do gorszacych scen, poniewaz general S. Walker usilowal uszkodzic SUPERMASTERA, gdy ten oswiadczyl, ze problematyka geopolityczna jest niczym wobec ontologicznej, a najlepsza gwarancja pokoju to powszechne rozbrojenie. Aby posluzyc sie slowami profesora J. MacCaleba, fachowcom ULVIC-u udalo sie zbyt dobrze: sztuczny rozum przekroczyl w nadanym mu rozwoju poziom spraw militarnych i urzadzenia te staly sie z wojskowych strategów — myslicielami. Jednym slowem za cene 276 miliardów dolarów zbudowaly Stany Zjednoczone zespól swietnych filozofów. Te zwiezle opisane wypadki, w których pominelismy tak administracyjna strone ULVIC-u, jak ruchy spoleczne, wywolane jego “fatalnym sukcesem”, stanowia prehistorie powstania niniejszej ksiazki. Nie sposób nawet wyliczyc olbrzymiej literatury przedmiotu. Zainteresowanego Czytelnika odsylam do rozumowanej bibliografii doktora Whitmana Baghoorna. Szereg prototypów, wsród nich SUPERMASTER, uleglo rozbiórce badz powaznym uszkodzeniom, m. in. na tle zatargów finansowych, jakie powstaly miedzy wykonawcami-korporacjami a rzadem federalnym. Doszlo tez do bombowych zamachów na niektóre jednostki; czesc prasy, Poludnia glównie, lansowala podówczas haslo “Every Computer is Red”; lecz i te zdarzenia pomine. Dzieki interwencji grupy swiatlych kongresmenów u Prezydenta udalo sie ocalic od zaglady GOLEMA XIV oraz “Zacna Anie”. Wobec fiaska swej idei Pentagon zgodzil sie wreszcie na przekazanie obu tych olbrzymów — Instytutowi Technologicznemu w Massachusetts. (Lecz dopiero po ustaleniu finansowo-prawnej podstawy owego odstapienia, o kompromisowym charakterze — formalnie bowiem rzecz biorac, zostaly MIT-owi tylko “wypozyczone” bezterminowo.) Uczeni MIT-u, utworzywszy grupe badawcza, w której sklad wchodzil takze autor tych slów, przeprowadzili z GOLEMEM XIV szereg sesji i wysluchali jego wykladów na wybrane tematy. Niewielka czesc magnetogramów, pochodzacych z owych posiedzen, zlozyla sie na niniejsza ksiazke.