Eŭgeno Onegin

Fragmentoj el la vojaĝo de Onegin

«La ellasitaj strofoj de la romano kelkfoje prezentis pretekston por malaprobo kaj noketoj (cetere tre justaj kaj spritaj). La aŭtoro sincere konfesas, ke li forigis el sia romano tutan ĉapitron, en kin estis priskribita la vojaĝo de Onegin tra Ruslando. De li dependis marki ĉi tiun ellasitan ĉapitron per punktaro aŭ cifero; sed por eviti tromplogon li decidis prefere meti, anstataŭ la naŭa numero, la okan super la lasta ĉapitro de «Eŭgeno Onegin» kaj oferi unu el la finaj strofoj:

Jam tempo: plum’ ripozon petas;
Naŭ kantoj pretas de l’ rakont’;
Al ĝoja bordo nun elĵetas
Boaton mian naŭa ond’.—
Al vi do gloron, naŭ Kamenoj[250], k.c.

P.A. Katenin[36] (kies bela poezia talento ne malhelpas esti ankaŭ delikata kritikisto) rimarkigis al ni, ke ĉi tiu eligo, eble profita por la leganto, malutilas tamen al la plano de la tuta verko; ĉar pro tio la transiro de Tatiana, provinca fraŭlino, al Tatiana, nobela sinjorino, fariĝas tro subita kaj neklarigita. Estas rimarkigo, evidentiganta spertan artiston. La aŭtoro mem sentis ĝian justecon, sed li decidis eligi ĉi tiun ĉapitron pro kaŭzoj gravaj por li, sed ne por la publiko. Kelkaj fragmentoj estis presitaj; ni tie ĉi ilin lokas, aldoninte al ili ankoraŭ kelkajn strofojn.»