[1] Reliquum diei in obsidibus, qui pridie remanserant, accipiendis deductum est. [2] Sed et scribae principum in urbem mittuntur, qui sacerdotali ministerio rudem religionis populum Christianis sacris assuefacerent eiusque sacrilegis sensibus sanctitatis disciplinam ingenerarent. [3] Vespera appetente, omnes, qui culinis praeerant, simulacrum attentatum securibus in exigua frusta aptosque foculo stipites redegerunt. [4] Crediderim tunc Rugianos pristinae piguisse culturae, cum patrium avitumque numen, quod maxima religione celebrare solebant, igni deformiter applicatum concoquendis hostium alimentis famulari conspicerent. [5] Post haec nostri pariter et fanum cremandum et basilicam lignis machinamentorum exaedificandam curabant, belli instrumenta pacis domicilio permutantes. [6] Itaque, quod obterendis hostium corporibus excogitaverant, salvandis eorum spiritibus impendebant. [7] Dies quoque, quo thesaurus Suantovito votorum nomine consecratus a Rugianis traderetur, praefigitur.
(14.39.36.3—4, Holder 576.16—21)
[3] Она [Карентия], со всех сторон окруженная [болотными] безднами и озерами, имела только один топкий и труднопроходимый подход, [ведущий к ней], и если бы кто, неосторожный, сбился бы с него то обязательно провалился бы в глубокую трясину. [4] Этот путь, пересекая плес, приводил к началу ведущей к воротам дороги, проходившей между стеной и болотом.
[3] Haec, undiquesecus voraginibus ac lacunis vallata, unicum palustri ac difficili vado aditum habet, a quo si quis incautis viae excessibus aberraverit, in profundum paludis incidat necesse est. [4] Hoc vadum emensis praetentus urbi callis occurrit; hic ad portam ducit mediusque vallum et paludem interiacet.
(14.39.38.1—6, Holder 577.3—18)
[1] В этом селении [Карентии] было построено три великолепных храма, демонстрировавших непревзойденные навыки местных мастеров; [храмы] имели почти такую же божественную значимость для поклонения их неофициальным божествам, каким влиянием обладала Аркона [благодаря своим] богам публичного [поклонения]. [2] Но в этом месте, пустующем в мирное время, их [храмов] соединенные вместе помещения были заполнены людьми. [3] Высота их была в три этажа, нижний, средний и верхний поддерживались противовесами. [4] Более того, они были так плотно соединены, что если бы баллисты обстреливали бы город, то ни один камень не упал бы на пустую землю. [5] Помимо [образовавшегося] по естественным причинам отвратительного зловония, которое наполняло все строения города, не менее невыносимым был дух страха, [наполнявший] тела. [6] Очевидно поэтому жители Карентии не могли сопротивляться осаде; по-видимому, такая быстрая сдача была для них насущной необходимостью, а не случайным капризом.
[1] Insignis hic vicus trium praepollentium fanorum aedificiis erat, ingenuae artis nitore visendis; iis tantum paene venerationis privatorum deorum dignitas conciliaverat, quantum apud Arkonenses publici numinis auctoritas possidebat. [2] Sed et hic locus, ut pacis tempore desertus, ita tunc frequentibus habitaculis consertus patebat. [3] Quorum altitudinis tres ordines fuere, infimo medii supremique ponderibus sustentamentum praebente. [4] Quin etiam tantae consertionis angustiae fuere, ut, si tormentis in urbem lapides iacerentur, nudam humum, in quam conciderent, non offenderent. [5] Super haec natus immunditiis foetor cunctos urbis penates asperserat nec minus corpora quam metus animos cruciabat. [6] Unde nostris Karentinos obsidioni resistere nequivisse conspicuum fuit; neque enim eorum tam promptam deditionem ulterius mirari voluerunt, quorum tam artam necessitatem liquido perviderunt.
(14.39.39.1—9, Holder 577.18—39)