Пораабри сафеди чингизхон

Барои шаббоши хону ањли рикобаш ќаблан юртањои мўњташаме устувор мекарданд, ки гунбазњои сафедашон њанўз аз дурињо метофт. Парчами хон – матои сиёњи њошияњояш арѓувонї ва бар рў акси аждањоре, ки бо риштањои зарин аз абрешим дўхта шуда буду аз комаш шўълањо мељаст, аллакай бар фарози юртаи асосї парафшонї мекард. Кезегулњо - бањодурони мунтахабу гирифтачењра, чашм аз роњ наканда, мунтазири њоким меистоданд. Дар ин љо шомонаи умум барпо мешуд ва, низ дар њамин љо Чингизхон нахустмулоќоташро бо нойонњои ќўшун доир карданї буд, ки натиљањои рўзи аввали юришро муњокима ва наќшањои фардоро тарњрезї намоянд. Барори оѓози њаракати бузургаш Чингизхонро ба лутфу марњамат моил мекард – ў он шаб барои нойонњо базм барпо карда, суханони онњоро шунидану худ низ амру фармоне интишор намудан мехост; ва чун пешаш њама њушу гўш мешаванд, њар сухане, ки ў бар забон хоњад овард, барои тамоми Чањор Сўи Олам гуфта хоњад шуд, ба ќарибї Чањор Сўи Олам мутеъона ба њарфи ў гўш хоњад дод; барои њамин њам лашкар кашидааст ў – барои талќину иќрори сухани хеш. Сухане, ки ќудрати абадист.

Вале баъдтар Чингизхон базмашро хобонд. Дили пуризтиробаш танњої мехост. Сабабаш он буд, ки…

Ба љои дамгирї наздик шуда, Чингизхон боз, бори сеюм ба абри шиноси тори сараш диќќат дод ва якбора дилаш гум зад. Моту мабњути дарки фавќулъодаи хеш, саропо сард гашту замин дар назараш тањурў шуд – ба як зўре даст ба ёли аспаш бурд, ки сарнагун наравад. Њаргиз бо ў чунин њолат рух надода буд, зеро мављуде рўи Замини сияњпистон – ин асоси вайронинопазири дунё, ки Афлок барои њаёту њокимият эњдо кардааст, ўро чандон мафтун карда наметавонист, ки аз ѓафлат ба њайрат биёяд; чунин менамуд, ки њамааш рўшан аст, ягон чиз дар ин дунё ќодир нест, ки хиради бетарањњуми ўро мафтуну дили аз хунрезињо сангбастаашро мањзун бикунад; њоло нашудааст, ки ў, номуси хониашро ба хок афканда, аз тарс чун занон ба ёли асп часпида бошад. Чунин нашудааст ва набояд бишавад, чунки хеле барваќт, гуфтан мумкин, аз бачагї, аз он замоне ки бародари худ – Бектери наврасро бо камонѓўлаки хеш парронд, - зоњиран – барои як моњияки башастафтода, вале дар асл,- ў бо њиси бемањал бедоршудаи гургонааш бў бурд, ки зини ќисмат барои ду кас танг аст, - аз њамон ваќт ин љониб, зиндагиро бо роњи дурусту беѓалат – муштзўрї дарёфт; чизе нест ва нахоњад буд, ки пеши ќудрат мутеъ нашавад, ба зону наафтад, рангаш наканад; чї љои бандаи осї, ки сангу оташу обу дарахт ва дарандаю паранда аз фишори зўри љоњилона ба хоки тира яксон мешавад.