Читаем Дарц полностью

Дарц

В романе «Дарц» Абузар Айдамиров создаёт образ известного абрека Зелимхана Харачоевского создает строго опираясь на исторические данные. В любом своем произведении на историческую тему писатель ссылается на документ, на факт истории, и добивается этим естественности и достоверности описываемых событий. В романе перед читателями встает глубокий и психологически яркий портрет героя-абрека, созданный без каких-либо приукрашиваний, без лишней героизации, но с большой симпатией и сочувствием к трагической судьбе этого незаурядного человека.Те рамки, что автор поставил для себя в предыдущих двух романах из-за условий государственной идеологии, в этом романе не имеют места. Несмотря на то, что некоторым читателям это будет не очень приятно, писатель показывает не самые лучшие нравы чеченцев, которые проявляются в определенной исторической ситуации, когда в обществе возникают всякого рода катаклизмы. Это душевная боль автора, которая всегда жила в его сознании.

Абузар Абдулхакимович Айдамиров

Историческая проза / Историческая литература / Документальное18+
<p>Абузар Айдамиров</p><p>Дарц</p>

БIешерийн дохалла нохчийн халкъан маршо, сий лардеш, шайн синош дIаделлачу кIентийн а, йоIарийн а хьурматна

I корта. ВЕДАНА-ГIОПЕХЬ

Революци хилале хьалха ламанхой Iаламат ирчачу, халачу хьолехь бара. Уьш законна арахьа латтабора, уьш разбойникаш лорура, ламанхо вийнарг законо жоьпе ца озавора, Iедална кIеззиг а дуьхьало йинчу йуьртана луьра таIзар дора.

Г. К. Орджоникидзе

1

Эрна къастийна ца хилла Шемала мацах цкъа xIapа Ведана шен имаматан коьрта шахьар, ткъа тIаьхьа паччахьан эскарийн командованис Нохчийчоьнан уггар карзахечу, къармазечу декъан – Нохчмехкан – администрацин туп а.

Ша лаьмнашна йукъахь йелахь а, амма шуьйрачу, нийсачу экъан тIехь Iуьллу иза. Малхбалехьа а, малхбузехьа а, къилбехьа а – кхаа aгIop цунна го бина лаьтта къеначу хьаннаша хьулдина лекха лаьмнаш. БIаьсте тойелча, хетало, оцу лаьмнашна тIе цхьа доккха, кIужалш хьийзина, баьццара холхаз тесча санна. ТIулгийн тархех схьадуьйлу бIеннаш шовданаш, лаха мел довлу татолашка а гуллуш, стамлой, Хулхулон чIожа а доьрзий, чхернаш тIехула кхийсалуш, чопаш туьйсуш, цинцийн дарц детташ, бурош хьийзош, карзахечу говрах тера чехка малхбузехьа, Нохчийн аренга, довлу.

Оцу къеначу, йуькъачу хьаннаша а, шийлачу шовданаша а, лаьмнийн баххьашкахь даим дIа лаьттачу лайно а аьхкенан уггар йовхачу хенахь а цхьа дегIана тамехь, цIена, могаш xIуo латтадо кхузахь. И шовданаш а, хиш а хуьлу дукха сирла, цIена, шийла хиларна, сийна йа Iаьржа бос а бетталуш.

Iаламан исбаьхьаллел сов, доккхачу стратегически маьIне а йу xIapa меттиг. Кхузара дIа бу цхьацца а бен боцy биъ некъ: къилбаседа Нохчмахка а, къилба-малхбузехьа ЧIебарла а, къилба-малхбалехьа ДегIастана а, малхбузехьа, Хулхулон чIожахула охьа Нохчийн аренга а.

ХIокху Веданна гена боццуш бехаш бу хьалха заманахь дуьйна цIарна а цIeйахана даьргIойн а, жугIуртахойн а герзийн пхьераш, белгIатойн аьчган а, дечиган а пхьераш а. Нохчмахкахь лаьттан къелла йу. Амма кхузарчу бахархоша, йоIбIаьрг санна, лерина ларйо шайн долара лаьттан коржамаш. Уьш, хьаннаш а хьоькхуш, йаьхна цара. Оцу коржамашна тIе кол йала ца йуьту, жагIанан биста кхаччалц тIера тIулгаш дIадоху. Ворданашца а, салазашца а, ткъа цхьаццанхьа – галешца а, тускаршца а, гихь а кхоьхьуш, оцу коржамаш тIе кхелли, даьгначу дечигах йаьлла йукъ а йаржайо. ХIокху мехкан цхьа а стом бац кхузахь боцуш. Къаьсттана дукха ду бIараш. ЦIахь а, бошмашкахь а, даккъашца а, регIан маьлхан басешца а, хьевхьешкахь а. Амма йалта дац-кх церан. Адаман дахаран и коьрта рицкъ. Оцу шайн лаьттан коржамаш тIера даьлла йалта а, цанаш тIера даьлла докъар а бIаьстенга бовла а ца тоьу. Цанаш а, дежийлаш а кIезиг хиларна, даьхнилелорна цхьа доза ду. Хьалха цIахь бина цхьацца пхьоланийн гIирсаш а, баккхалш а йухкура цара. ХIинца дIадаьлла цаьрца тIедогIу рицкъа а. ХIокху йарташка Россера промышленни товараш кхоьхьу кхузарчу а, аренгарчу а совдегарша. Уьш дорах а, эвсаре а хуьлу, цара сий дайъина меттигерчу пхьерийн.

Оцу къелло а, мацалло а, Iедалан къизалло а, харцонаша а, цхьа хан мосазза йели, кара герз оьцуьйту кхузарчу бахархошка. ХIокхеран гIаттаман оьмар йеха ца хуьлу, иза цIела карчабо Iедало. ТIаккха, цхьа хан а йолуьйтий, жимма ницкъ а IаIабой, йуха а гIовтту, йуха а къиза хьошу уьш. Кху тIаьххьарчу ткъа шарахь боккха гIаттам ца хилла Нохчмахкахь, хIинца адамаш цхьацца а, кегийчу тобанашка цхьаьнакхетий а гIуьтту Iедална дуьхьал, шайна тIехь латточу къизаллех, харцонех бекхам эца.

1904-чу шеран гурахь цхьана пIераскан дийнахь Ведана богIучу беа новкъа адам дара кхуза тIетатталуш. Iаьндойн лам хадош, ДегIастанара охьа а, ЦIоьнтарахула схьа къилбаседа Нохчмахкара а, Хулхулон чIожахула аренгара хьала а, Пешхойн ломан гечонах сехьа а буьйлуш, Органах лакхенцарчу йарташкара схьа а. ГIаш а, говрашкахь-варрашкахь а, ворданашкахь а, гIудалкхаш тIехь а. Цхьацца-шишша а, масех стагах, зударех лаьттачу тобанашца а.

Тахана базар йу Веданахь.

2

Хулхулон чIожахула хьалабогIучу некъан татолехь вара европахойн духарца кечвелла шовзткъе пхи шо хенара, йуккъерчу, декъачу дегIара цхьа некъахо. Цуьнан коьртахь сирачу гатанан картуз, некха тIехь а, агIонца а даккхий кисанаш долу сирачу машин тужурка а, оццу басахь исхаран галифе а, когахь гIеххьачул тишйелла, амма дика эткаш а йара.

Новкъахь цхьаццаммо вордан тIе хаавора иза, амма ирх хьалагIертачу стерчашна йа говрашна дукха ницкъ ца бан, жимма настаршка са а доIуьйтий, ворданан дена баркалла а олий, чувуссий, фанерах йина, хено Iаржйина шен чамда кара а лоций, йуха а хьалха дIаволалора иза.

Перейти на страницу:

Похожие книги

Аламут (ЛП)
Аламут (ЛП)

"При самом близоруком прочтении "Аламута", - пишет переводчик Майкл Биггинс в своем послесловии к этому изданию, - могут укрепиться некоторые стереотипные представления о Ближнем Востоке как об исключительном доме фанатиков и беспрекословных фундаменталистов... Но внимательные читатели должны уходить от "Аламута" совсем с другим ощущением".   Публикуя эту книгу, мы стремимся разрушить ненавистные стереотипы, а не укрепить их. Что мы отмечаем в "Аламуте", так это то, как автор показывает, что любой идеологией может манипулировать харизматичный лидер и превращать индивидуальные убеждения в фанатизм. Аламут можно рассматривать как аргумент против систем верований, которые лишают человека способности действовать и мыслить нравственно. Основные выводы из истории Хасана ибн Саббаха заключаются не в том, что ислам или религия по своей сути предрасполагают к терроризму, а в том, что любая идеология, будь то религиозная, националистическая или иная, может быть использована в драматических и опасных целях. Действительно, "Аламут" был написан в ответ на европейский политический климат 1938 года, когда на континенте набирали силу тоталитарные силы.   Мы надеемся, что мысли, убеждения и мотивы этих персонажей не воспринимаются как представление ислама или как доказательство того, что ислам потворствует насилию или террористам-самоубийцам. Доктрины, представленные в этой книге, включая высший девиз исмаилитов "Ничто не истинно, все дозволено", не соответствуют убеждениям большинства мусульман на протяжении веков, а скорее относительно небольшой секты.   Именно в таком духе мы предлагаем вам наше издание этой книги. Мы надеемся, что вы прочтете и оцените ее по достоинству.    

Владимир Бартол

Проза / Историческая проза