Rubaji

Nie sumuj, što zadumany sviet nietryvała,
Viesialisia, tvoj mih pratrymajecca mała.
Kab z naturaj rašučaj byŭ los, dyk tady
Naradzicca b nikoli tabie nie prypała.

* * *

Haspodź! Vielikadušny, značyć — miłaserny,
Čamu ž z sadoŭ Irema vyhnany niavierny?
Pakornamu daruješ mnie — nie miłasernasć heta,
Mnie, buntaru, — ty ŭ miłasernasci prazmierny.

* * *

Chto z kryvadušnasciu idzie ŭ žyccia haspodu,
Pamiž dušoj i ciełam stavić pieraškodu,
A ja na hałavu pastaŭlu zban z vinom,
Choć hałavu mnie adsiakuć, jak pieŭniu, z chodu.

* * *

Nie byŭ cviarozy, bo nie zdradžvaju abrannicy,
I Noč praroctva niecviarozaja u pjanicy.
Zban na hrudziach i čary na hubach,
Ruka na šyi harłača da ranicy.

* * *

Jak sam nie pješ vina, dyk inšych nie vini,
Pazbaŭsia lepš ad chitrasci i ad chłusni.
Choć hanaryšsia tym, što čystaha vina nie pješ ty,
Sto inšych spraŭ tvajich nie lepšyja ani.

* * *

Łachmonniem zatorknuli horła zbankoŭ,
Truščoby amyli ziamloju viakoŭ,
A moža, my ŭ pyle šynka adšukajem
Žyccio, što zhubili ŭ razhule šynkoŭ.

* * *

Nie nadtačyć, nie ŭkaracić ni los, ni dni,
Nie varta nyć pa drabiazie, pa mitusni.
Bo spravy našyja i ŭłasnymi rukami
Pieralapić, jak vosk, ty navat i nie sni.

* * *

Dabro i zło, biada, sviatło i skon —
Usio, što vyrak čałavieku kon,
Na niebaschił nie zvalvaj, kaža rozum,
Bo ŭ tysiaču razoŭ niaščasniej jon.

* * *

Zirni na nieba pierakulenaje znoŭ,
Dzie hvałt spadaje na hałovy mudracoŭ,
Zirni na družbu poŭnaj plaški z kubkam,
Zlilisia huby, a miž imi ljecca kroŭ.

* * *

Zbiary, o serca, ŭsie svaje žadanni,
Sad asałody chaj vartujuć zdani,
I ŭ sadzie na łaskavuju travu
Sadzisia ŭnočy, a ŭstavaj uranni.

* * *

U žycci być razvažlivym treba va ŭsim,
I pra spravy Susvietu nie viedać zusim,
I pakul u ciabie josć jazyk, vočy, vušy,
Treba być i niamym, i slapym, i hłuchim.

* * *

Pić dy z hožaj bavić čas pryhoža
Lepš, čym kryvadušničać varoža,
Jak u piekła pjanych upiakuć,
Dyk skažy, chto raj ubačyć moža?

* * *

Ty ŭ pałonie duchmianaŭ nie budzieš kali?
Što tabie pryhažosć i niahožasć dali?
Jak ty navat Zamzam ci žyvaja krynica,
Usio roŭna schavaješsia ŭ sercy ziamli.

* * *

Ciulpan štorannia achinajecca rasoj,
Fi'jałka chilicca ŭ łahodzie łuhavoj.
Klanusia, mnie butony tyja daspadoby,
Što padbirajuć kryssie vopratki svajoj.

* * *

Starasć — dreva sa słabymi karaniami,
Ščok majich hranaty pasinieli sami,
Dzviery, dach, scien čatyroch padpory
Zaniapali — i čakaj, što ruchnuć dniami.

* * *

Dzień minuŭ — zabudź jaho namier,
Dniu, jaki nie nadyšoŭ, nie vier,
Nie hladzi ni ŭ prošłasć, ni ŭ nastupnasć,
Nie marnuj žyccia, žyvi ciapier.

* * *