Мхббт ягыры

Кечкен чагында ук зсзле, тискре бала булган ул. "Кирелне тзелмич урам уртасында брглп алган чакларым да бар иде",– ди иде нисе д. Тора-бара мондый тискрелеге басылды, мен зсзлелеге бетмде. Хер, моны начар сыйфатка исплмде Тачулпан, р эшт мсткыйль фикер йртерг омтылу, р нрсг з карашы булу тискрелек дип т аталмыйдыр ле. нисе д "тискре" дип рлштерс д, моны бары тик яратып кына йт иде бит. Тачулпан з кызын шулай битрлгн кебек.

Унч-ундрт яшьлек чакларында кзгег караган саен эче поша иде аны. Кечкен буй, ябык кына гд. лл нинди киркмгн зур кзлр. Китапларда язылганча, згр, ич югы кара да тгел бит ичмасам, соры тст, мченеке диярсе. Шул рвешле, р тшеннн гаеп табып, з келен зе имгт д кннр буена сыкранып йри иде. Шулай да ахиртлре, тидшлре белн аралашканда болар бераз онытылып тора, чнки Тачулпанны барсы да ярата, з ит, алар чен кызны матурлыгы тгел, яхшы иптш булуы мимрк иде. нисе д, аны кел кичерешлрен алагандай, рдаим сеп-ирклп, аны озын ччлрен, керфеклрен соклануын белдереп тора, ара-тир:" Чынлап та шундый гзл кызмы бу, лл зем яратканга гына шулай тоеламы!"– дип йтклп т ала иде. Ахиртлрене з итен, егетлрне д сокланулы карашларын тоюданмы, керенлп, влге кимсенлре юкка чыкты, ул зене д мен дигн гзл икнлеген ышана тште, бу ышану з-зен ихтирамын, шхеслек горурлыгын арттырды.

Ачык йзле млаем кыз булды Тачулпан. Шаянлыгы, шуклыгы да итрлек иде. Юк кына нрслрне д келле кренешк йлндер беле, котылгысыз кренгн хллрдн д чыгу юлын тиз таба алуы белн д аерылып тора иде. Шуа да ахиртлре арасында абруе зурдан булды, аларны зен аудару чен бер нрс кылмаса да, кызлар Тачулпанга тартылдылар, ярдм сорап та, киш сорап та киллр, аны белн дуслашуны абруйга саныйлар иде. сеп буй иткергч т шулай двам итте. "Бер егет артымнан йри, нишлим икн?"– дип т килделр, "Флн егетк гашыйк булдым, ничек сиздерим икн?"—дип т сер чиштелр. Тачулпан аларга берр киш биргндер инде, тик ул мхббт хисе белн таныш тгел иде. Китаплардан укып, кинолардан карап аны лззтле м изге тойгы икнен чамаласа да, шуграк егетлр зен озатырга маташуын крс д, ул гашыйк булуны нрс икнен д беми иде ле. лбтт, аралашып йргн егетлреннн кайберлре аа ошый м кыз алар белн аеруча яхшы могаллмд иде. Лкин дньяны онытып гашыйк булырлык дрд тгел иде алар, буйга итеп беренче м берднбер мхббтен кткн кызны кел талплрен два булырлык тгел иде.

Унынчыны тмамлап, институтка керерг хыял корып йри иде Тачулпан. Мондый чакларда келене илслндереп, мхббт хакында гына уйлап йреп булмый, укырга, имтиханнарга зерлнерг кирк. Лкин яшьлек китапка тблеп кен яши алмый, дус-ишлре белн аралашуны, кел ачуларны да талп ит. м ул эшен д, укуына да, иллнеп алуга да лгер. Шуа да яшьлек бит ул.

Нкъ н шул млд классташ кызыны абыйсы Ильяс армиядн отпусыга кайтып тште. Киткнд чебеш кебек кен бер малай иде, ле сеп, тазарып кайткан. Кыска алынган куе кара ччлре, атлетларча гдсе, кч-гайрт сирпеп торган хрктлре белн ул кино геройларын хтерлт иде. Клубка чыккач ул барсы белн д кочаклашып креште, кызларны бит очыннан беп т алды. Тик Тачулпанны кргч кен ничектер серлнеп катып калды, утлы карашларын кыздан ала алмый торды. Тачулпан кызарды, хтта колакларына кадр кызган тимер тсен кергндй тоелды. Ккргенд нрсдер тертлп зелгндй булды, йрге ашкынып типте. Моны нрсдн икнен д аламады кыз. Бу халт аа таныш тгел иде. Кичке уеннардан со ахирте м Ильяс белн берг кайттылар. Тачулпан бик сйлшмде. кереп урынга яткач, тне буе кзен йоммады. Келд йтеп алата алмаслык рхтлек т, газап та, курку-шиклн д тагы лл нинди тойгылар берг буталып утлы ерм куптарды. Ул ермне ялкын теллре иркли д, яндыра да кебек иде. Аны, берч, галм ягыратып клсе, берч, тгрп ятып елыйсы килде. Кз алдыннан Ильясны утлы карашлары, колак тбеннн тавышы китмде.

Тачулпан гашыйк иде.

икенче кнне Ильяс аны озатып куйды. Капка тбен иткч, озак кына сйлшеп тордылар. Нрс хакында?– монсын хтерлми кыз, ул келенд кайнаган хислр тэсиреннн ни тере, ни ле бер халтт иде. Егетне куллары билен кагылгач, бтенлй таралып киткндй булды. Иреннр иренг кушылды… Рхт иде кызга, тик ниндидер курку катыш бер тойгы бу халттн котылуны талп итте. Тачулпан ирексездн башын читк борды, аннан со куллары белн егетне ккрген таянды.

–итр, киркми…

– Кирк!– Ильяс аны куенына алмакчы булган иде, кызны каты торуын креп тыелып калды.

Имтиханнар кайгысы китте Тачулпаннан, нрсг ген тотынса да Ильяс хакында уйлады. Уйлары каршылыклы иде. Берч, зене тге очрашуда ук кочаклатып-птереп торуы чен гарьлнде, аны йомшак кызга исплр д бтн борылып та карамас дип курыкты, берч, капка тбенд озаграк тормавына кенде.