милне яшел кзлре. Мхббт абыну

милне яшел кзлре

1

Ватсаптан бер хбр килгн иде. Ачып карасам, милдан икн. Мен ктмгнд, уйламаганда.

"Слам! Мин хзер  Казанда. Сине белн очрашып, сйлшмкче идем. Бик итди бер мсьл  бар", – дип язылган иде анда.

"Нрс турында?" – дип сорадым.

"Сине белн минем хакта", – дигн авап килде.

Чынлап йткнд, бераз аптырап калдым. Бу мизгелд  башыма нинди ген уйлар  килеп китмгндер.  Блки, мил йкк узгандыр? Алла сакласын! Юк ла! Бер ген мртб булды бит. Мин барысын да контрольд тоттым. И-и, нрс баш ватам со? Хзер шалтыратам да зеннн сорыйм.

– л, мил, слам! Син  зе генме? Сйлш аласымы?

– йе, йе, тылыйм!

Тавышы тыныч тоела. Херлег булсын!

– Нинди  житди эш килеп чыкты анда? Син сау-сламттер дип метлнм.

– лбтт, сламт!  Ниг болай каушап калды ле? Нрсдн куркасы?

мил бераз торгач клеп т ибрде.

– Ниг мин куркырга тиеш, – дидем. – Бер нрсдн д курыкмыйм.

Минем хафалануымны сизде бугай. Мен нинди сизгер ул хатын-кыз.

Гя мин аны серле,  сихерле яшел кзлрен кргндй булдым.

– Мин Ходай Тгалдн ген куркам, – дип стп куйдым да,  Казанда кайда урнашканын сорадым.

– Яа фатир алдым ич. Сиа сйлгн идем. Килсеме? Адресымны язып ал…

-, мен кайда икн ул йорт. Кварталда гына.

Ярты сгать т тмде: мин ул фатирны  зур,  якты аш блмсенд, матур агач стл яныда, милне молы яшел кзлрен карап, утыра идем.

мил бит чыннан да сихирче булып чыкты. Ничек аны белдем? Хзер барысы турында да тртип буенча сйлячкмен.

2

И-и, милне яшел кзлре! Ничектер мин бу карашта тмам эредем, югалдым…

Креш башында ул нишлптер з яшен яшер иде. вл "миа 32 тулды" дип йтте. Аннары – 35. Ахырыда – 38.

– Бу сине тгл яшеме? – дип сорадым милдан елмаеп. – Курыкма, тагын стп куя аласы, барыбер мине куып ит алмыйсы.

– Миа – 38 яшь!  – авабы бик кырыс ишетелде.

… Ничек кочаклашып, тшкк ауганыбызны  ич т иск тшер алмыйм. Шуны гына хтерлим: аны кечкен, матур гдсе нкъ мин яраткан тсле ап-ак м йомшак иде; йтерсе мамыктан, якты болытлардан ясалган. Тудыра да инде Раббыбыз могизаларны!

Яа хатын-кызга кнег чен байтак вакыт кирк. Миа калса, гдтт 2-3 очрашу.  милга ис бик тиз иялштем.

Ул  шундый кайнар, оста м миа бик якын зат булып кренде – гя мин аны туганнан  бирле бел идем. "Кптн секс белн шгыльлнгнем булмады", – дип дулкынланып пышылдады колагыма мил.

Ир-ат мактанычы дерелдп торган лттнселг кергч, мин моны шунда ук сиздем. Кплр мондый чакта кзлрен йомып  ята. милне серле кзлре ап-ачык иде. Мин аларны яшел, тпсез чогылына баттым. киятме бу, чынбарлыкмы? Без ик, хислр дрьясына чумып, мхббт томанында югалдык… Кпме вакыт ткндер – Алла бел…

Нинди лзт!  Нинди рхт! Кыямт сгатен кадр шушы ннт дигезенд йзр идем.

мма ткъдир калме минем кулда тгел шул.

3

Икенче кнне мил  миа тагын шалтыратты. Телефонда аны зенчлекле тавышы ишетелде. Болай Себер татарлары гына сйлш.  Себердн Казан ирен  кчен карамастан,  аларда ничектер шундый йомшак шив сакланып кала.

– Мен сине китабыны укыйм, – дип иткер миа мил. – Бер сзне алам бтермим. Ереглар –  кемнр алар?

Кемнр булсын, рухи затлар – мин шундый кияти персонажларны  суртлдем ич.

Кич милг  фэнтези жанрында язылган бер китабымны блк иткн идем. Ул бик сенде, шатланды.

– Мин сине бтен китабларыны укып чыгармын, – дип т йтеп куйды ле.

Бирсен Ходай! Тик ниндидер бер шомлы сиземлвем борынлады. Ереглар – шалтырату чен бер сбп кен, тп маскаты башка иде аны.

Дрес сизенгнмен икн.

– Бик борчылам – якын дустым югалды ич, – дип сйли башлады мил. – ченче тлек мобиласы дшми. Рмил миннн биш яшьк яшьрк,  инде кптн Казанда яши. Мине д монда чакырды.

– Блки, Казан егетлре белн кел ачып йери, – дип шаяртып карадым мин.

– Ммкин, элек т шулай юкка чыгып торганы бар иде. Тик мин барыбер никтер борчылам. Шактый сер тш димме, кзаллау димме крдем.

– Нинди тш ул?

Телефон бераз дшми торгач, мосу  тавыш ишетелде:

– Рамил тиздн лчк.

– лл нилр гманлама! Юк-бар сйлм ле.

– Ул юк-бар нрс тгел. Мин тгл белм.

– Кайдан белсе аны?

– Минем шундый слтем бар. Кемне кайчан лчген белм.

– Нрс!!!

– йе, бик кп кешене зиратта ятканын крм мин.

– Ул тш-кзаллаулар дрес булып чыгамы?

– Чынга туры кил. Бернич ел элек  беренче ирем белн тием мрхм булды. Рухларын Ходаем з хозурына алсын иде.

– мин! Шулай булсын!

– Мин бу хлне килеп чыгасын алдан ук белеп-сизеп тордым. Аларны терделр. Бизнес…

Мин шаккаттым! Ышаныргамы, ышанамаскамы бу башка сыймый торган крзчелек? Кеше ышанмаслыкны дрес булса да сйлм, дилр ич. ич т ышана торган нрс тгел бу.  Мзкк д охшамаган.

Жмил дшмде. Нрс дип йтерг белмич, мин да дшми тордым. Ниаять, ушымны ыеп:

– Син теге, ни… сихерче, шаман буласамы инде, – дип пышылдадым.

– Шулайрак. Мин бит яшь чакта Себерда, кара урман эченд скн, гомер иткн кыз.

– Ярар, алай булса, мен мин кайчан бу дньядан ахиртк кччкмен? йтлсеме?

– йтлм.

– Й, кайчан? – магаема тир бреп чыкты.

– Кайгырма, – дип юатырга ашыкты  мил. – Син озак яшячксе.

– Йзг хтле?

– Анысын белмим. Мин сине ап-ак сакаллы бик карт кеше итеп крм.

– Моны мин зем д белм.

– йе, син озак яшрсе м барысы да яхшы булачак… Тик мен Рамил лчк.

Ян тынлык урнашты. Аны борчылуы миа да кчте:

– мил, син кайда? Кайда син?!

4